Saturday, June 4, 2022

🛑 उर्मीची ' चंद्रा '

 🛑 उर्मीची ' चंद्रा '

          काहीतरी कार्यक्रमाच्या निमित्ताने आपण एखादया ठिकाणी जातो. जाताना कुटुंबातील व्यक्ती सोबत असतात. ते एखादे ठिकाण माहेर असले तर बायकोला जो आनंद होतो तो शब्दांत व्यक्त करणे अवघड आहे. त्या दिवसांत तिच्या चेहऱ्यावरचा आनंद ओसंडून वाहताना दिसतो. त्यांना एखादी रात्र राहायला मिळाले तरी चालते. पण मुक्काम हवाच असतो. बाहेर पडताना नवऱ्यावरचे त्यांचे प्रेम उतू जाते हे मी अनुभवलेले आहे म्हणून सांगू शकतो. इतरांचा अनुभव असाच असेल याची मी खात्री कशी देऊ ? प्रत्येकाचा अनुभव जर असाच असेल तर मात्र ते माझ्या मताशी नक्कीच सहमत होतील. 

          माझ्या सासरी पडळी राधानगरीला कालिकादेवीचे एक सुंदर मंदिर बांधले आहे. आम्ही गेलो कि तिचे दर्शन घेतो. यावर्षी कालिका मंदिरात वर्धापन दिन महोत्सव संपन्न होणार होता. हिला तिकडे जायचे मनात होते. हिला म्हणजे बायकोला. तिने माझ्याशी प्रेमाने बोलायला सुरुवात केली होती. मी अवाक झालो होतो. आज काहीतरी मागणी असावी असा मला प्रश्न पडला होता. ती म्हणाली , " कारभारी , रागावणार नसाल तर सांगते , एक सांगू काय ? " मी म्हटले , " एक सांग , दोन सांग , काय ते सांग , आता सांगणारच आहेस तर मला ऐकण्याशिवाय पर्यायच नाही. " ती पुढे म्हणालीच , " अहो , मी काय म्हणते , आमच्या तिकडे मंदिरात उत्सव साजरा होणार आहे , आपण जाऊया ना !!! " ती एवढी काकुळतीला आली होती की मला होकार द्यावाच लागला. तिकडे जाईपर्यंत तिचे अपार प्रेम वाढत चाललेले दिसत होते. मी मनातल्या मनात हसत होतो. तिला माझे हसणे समजत असले तरी तिने तिकडे दुर्लक्ष केले होते. ती खूप खुश होती. ती दररोज अशीच खुशीत राहावी असे मला वाटत होते. पण ही खुशी फार काळ टिकली नाही तर त्रास होतो. 

          नुकताच आम्ही कुटुंबासह ' चंद्रमुखी ' हा मराठी चित्रपट पाहिला होता. त्यातील लावणी नृत्ये माझ्या लहानग्या ' उर्मी ' ला अतिशय आवडली होती. घरी येऊन तिने तसेच नृत्य करण्याचा स्वतःहून सराव करत राहिली होती. पाच सहा वर्षांची मुलगी नाचून काय नाचणार असे कोणालाही वाटू शकते. पण उर्मी याला अपवाद होती. तिने दोनच दिवसांत ते गाणे नाचून , गाऊन पाठ करुन टाकले. तिला नाचाची आवड असल्यामुळे आम्ही तिची ही उर्मी थांबवू शकणार नव्हतो. नृत्य दिग्दर्शकाच्या मार्गदर्शनाशिवाय तिने नृत्यात केलेली प्रगती उल्लेखनीय अशीच होती.

          बायकोने बॅगा भरल्या. आम्ही राधानगरीला निघालो. सोबत मेहुणा आणि त्याची पत्नी होती. प्रवास सुखाचा झाला. सासू सासऱ्यांनी जावयांचे स्वागत केले. बायको खुश होती. तिला खूपच बरे वाटत होते. एवढा प्रवास करुनही ती दमली नव्हती. तिथे गेल्यानंतर तिने भराभर जेवणाची तयारी केली. जेवल्यानंतर कालिकादेवीच्या मंदिरात कार्यक्रम बघायला जायचे होते. 

          कार्यक्रमांना सुरुवात झाली. वाडीतील सर्व कलाकारांनी आधीच आपली सादरीकरणे आयोजकांकडे दिली होती. स्टेजवरील कार्यक्रम पाहून छोट्या ' उर्मी ' ला नाचावेसे वाटले नसेल तरच नवल !! तिने आपल्या मामाला सांगून आपला डान्स सांगितला. रात्रीचे साडे बारा होत आले होते. उर्मीला झोप अनावर झाली होती. आता ती झोपणार म्हणून माझ्या बायकोनेच तिच्या ओळखीने उर्मीचा लवकर नंबर लावला होता. ' स्वानंदी प्रवीण कुबल ' असे नाव मोठ्यांदा पुकारले गेले. उर्मीची आता झोप उडून गेली होती. तिच्या अंगात ' चंद्रा ' संचारली होती. ती धावतच स्टेजवर गेली होती. गाणे सुरु झाले होते. वाद्याच्या तालावर पदविन्यास दाखवत तिने नाचायला सुरुवात केली आणि सर्वांचे डोळे तिच्यावर खिळले होते. ओठांचा अभिनय जसाच्या तसा करत असल्यामुळे जणू तीच गाणं म्हणून नाचत आहे असा भास होत होता. तिने फ्रॉक घातला होता. पदर म्हणून ओढणी घेतली होती. साडी परिधान केली नसली तरी डोक्यावरच्या ओढणीने पदराचे काम केले होते. ओढणीला तिने असे काही बाजूला करत जी अदाकारी दाखवली होती , तिला टाळ्यांचा आणि शिट्यांचा कडकडाट झाला होता. 

          कार्यक्रम झाल्यानंतर कित्येकांनी दुसऱ्या दिवसापर्यंत तिचे अभिनंदन करणे सुरुच ठेवले होते. कोणीतरी तिला सांगितले की तुझा नंबर आला आहे , तुला ट्रॉफी मिळणार आहे. दुसऱ्या दिवशी ट्रॉफी मिळणार या एकाच आशेने ती रात्रीच्या सन्मान सोहळ्याला गेली होती. सगळ्यांचे सन्मान झाले होते. आपले नाव आता येईल , मग येईल असे म्हणत असताना ती माझ्या मांडीवर गाढ झोपेच्या अधीन झाली होती. तिला खूप उशिरा जाग आली होती. तिने झोपेतच मला विचारले होते , " पप्पा , माझी ट्रॉफी मिळाली काय ? " मी तिला एवढेच बोललो , " तुझी ट्रॉफी त्यांच्याकडून हरवली आहे , ती सापडली की नक्की मिळेल. " उर्मी तरीही खुश झाली. ती मला म्हणाली , " पप्पा , माझीच ट्रॉफी यांनी हरवली कशी ? " मी आपला मनातल्या मनात हसत तिला थोपटवत गाढ झोपवलं. मी आपला तिच्या मम्मीच्या आणि माझ्या मुलींच्या चेहऱ्यावर असा स्वानंद सतत येत राहावा हे माझे जागेपणीच स्वप्न शांतपणे बघत राहिलो होतो.

©️ प्रवीण अशितोष कुबलसर

( 9881471684 ) कणकवली



No comments:

Post a Comment

💖 भालचंद्र महाराजांच्या मठामध्ये एक अविस्मरणीय सायंकाळ 💖

 💖 भालचंद्र महाराजांच्या मठामध्ये एक अविस्मरणीय सायंकाळ 💖           कणकवली येथील भालचंद्र महाराजांच्या मठामध्ये कीर्तन महोत्सवाच्या निमित्...