🛑 लेडी कंडक्टर
माणसाने कोणता व्यवसाय करावा हे कधी कधी ठरवूनही होत नाही. अपवादात्मक ते बरोबर येऊ शकेल. आर्थिक परिस्थिती चांगली असली तर हे घडण्याची शक्यता अधिक असते.
हल्ली मुली सर्वात पुढे आहेत. पुरुषांच्या बरोबरीने काम करता करता त्या कधी पुरुषांच्या पुढे निघून गेल्या हे पुरुषांना समजलेही नसेल. त्यावेळी महिलांची पोलीस भरती सुरु झाली होती. फौजदार बाईसाहेब येणार याचे आम्हालाही आश्चर्य वाटत होते.
आम्ही डीएडला असताना एका समुहनृत्य स्पर्धेत " आल्या फौजदार बाईसाहेब आल्या " हा पोवाडा नाचून सादर केला होता. त्यात फौजदार बाईसाहेबांची भूमिका गणेश राणे याने केली होती. तो एक जातिवंत कलाकार होता. तो बोलायला उभा राहिला कि त्याचे सर्व अंग बोलते आहे असे वाटे. तो दिसायला सुंदर होता. त्याने मिशी काढली होती. मेकअप केला होता. तो फौजदार बाईंसारखा हुबेहूब दिसू लागला होता.
त्यात शाहिराची भूमिका मी केली होती. माझा आवाज बरा लागला होता. आमचा नंबर येईल असे वाटले नव्हते. गाणे आणि नृत्य दोन्ही बाजू चांगल्या झाल्या होत्या. समूहातील सर्वांनी उत्तम सादरीकरण केले होते. टाळ्यांचा कडकडाट झाला तेव्हा झालेला आनंद शब्दांत व्यक्त करणे कठीणच.
त्या फौजदार बाईंनी केलेला अभिनय अफलातून झाला होता. गणेश खुश झाला होता. कारण तो रंगमंचावर आल्यापासून चैतन्यच घेऊन आला होता. आमच्या गाण्याने आणि नृत्याने अधिक रंगत चढली होती. तो मिशीतल्या मिशीत हसण्यासाठी त्याची मिशीच नव्हती. त्याची परमप्रिय मिशी त्याने त्या सादरीकरणासाठी काढून टाकली होती म्हणजे बघा. त्याला सगळे ' गण्या ' म्हणत. त्याच्या तोंडी ' झामू ' हे नाव सतत येई. त्यामुळे नंतर नंतर त्यालाच सगळे ' झामू ' म्हणू लागले. तो ज्वाली होता. तो अभ्यासात हुशार होता. एकपाठी होता. एकदा ऐकले , वाचले की ते त्याच्या डोक्यात कायमचे राहत असे. त्याचे बोलणे मुलांनाच नव्हे तर मुलींनाही आकर्षित करत असे. तो त्यांच्या नातेवाईकांकडे पेईंग गेस्ट म्हणून राहत होता. तो आता मुंबईतील एका मोठया शाळेत शिक्षक आहे याचा आम्हाला अभिमान वाटतो. समुहनृत्य स्पर्धेत आमचा प्रथम क्रमांक आला होता , तेव्हा तो पडद्यामागे जबरदस्त नाचला होता.
तेव्हापासून आमचा महिला अधिकारी , कर्मचारी यांच्याकडे बघण्याचा दृष्टिकोन सकारात्मक होत गेला. महिला वर्ग आपली जबाबदारी पार पाडताना त्यांची किती गडबड होत असेल याची कल्पना केलेलीच बरी. कारण घरी गेल्यानंतर त्यांना परत गृहिणी ही भूमिका पार पाडायची असते.
रेड बसने प्रवास करत होतो. रेड बस म्हणजे आपली लालपरी. लालपरी म्हणजे आपली एसटी हो. त्यात दोन लेडी कंडक्टर बसल्या होत्या. त्यांचा काम करण्याचा उत्साह पुरुषांना लाजवणारा होता. प्रत्येक नवीन पॅसेंजरच्या जवळ जाऊन तिकीट काढताना , त्यांना उरलेले पैसे परत देताना त्यांचे वागणे बोलणे कोणालाही आवडेल असेच होते.
महिलांनी या क्षेत्रात ठेवलेले हे पाऊल थक्क करणारे आहे. त्या लेडी कंडक्टर आहेत म्हणून त्यांनी कोणत्याही गोष्टीत कमतरता दाखवलेली नव्हती. माझ्या कणकवली ते रत्नागिरीपर्यंतच्या तीन तासांच्या प्रवासात त्या कोणावरही चिडलेल्या दिसल्या नाहीत कि नाराज दिसल्या नाहीत. त्यांनी हसतमुखाने केलेले काम रेड बसला प्रफुल्लित करुन टाकीत होते.
त्यांनी ' लेडी कंडक्टर ' चा व्यवसाय स्वीकारला आहे ही चांगली गोष्ट आहे. त्यामुळे आजच्या या महिला सावित्रीचा आणि सावित्रीबाईंचा हा वसा असाच पुढे चालू ठेवतील यांत अजिबात शंका वाटत नाही.
©️ प्रवीण अशितोष कुबलसर
( 9881471684 ) कणकवली
.jpeg)
No comments:
Post a Comment