🛑 तातू

🛑 तातू

          काही असे मित्र लाभणे म्हणजे भाग्यच म्हणायला हवे. त्यांनी दिलेली प्रेमळ साथ नेहमीच स्मरणात राहणारी असते. त्यांच्यासोबत काही क्षण अनुभवताना त्या क्षणांचे सोनेरी क्षण कधी झाले समजलेच नाही. 

          त्याची आणि माझी भेट एका परीक्षेच्या वेळी रत्नागिरीत झाली. त्याचे नाव रामचंद्र कुबल. त्याचे आणि माझे आडनाव सारखे असल्याने मागच्या बेंचवर त्याचा नंबर आला. तो पेपर कोकण निवड मंडळाचा होता. मी गणितचा बराच अभ्यास केला होता. मी भराभर पेपर सोडवत चाललो होतो. त्याच्याकडे माझे लक्षच नव्हते. त्याने मात्र माझी खास ओळख करुन घेतली होती. तो गोष्टीवेल्हाळ स्वभावाचा असल्याने माझेही त्याच्याशी काहीसे जमले. 

          पेपर सुटल्यानंतरही तो मला मुद्दाम हाक मारुन ' ओळख ठेव रे प्रवीण ' असे बोलून निघून गेला होता. मी त्यावेळी रत्नागिरी प्राथमिक शाळेत नोकरी करत होतो. मला चांगली नोकरी मिळाली होती , तरी मी खुश नव्हतो. मला जिल्हा परिषदेत काम करायचे होते. शेवटी रत्नागिरी जिल्हा परिषदेत प्राथमिक शिक्षक नेमणुकीची ऑर्डर आलीच. एक नोकरी सोडून दुसरी पकडायला जाताना त्रास होत होता. 

          वाटेत भेटलेल्या मित्रांनी हा त्रास कमी केला होता. माझ्याबरोबर माझे अनेक मित्र आणि मैत्रिणी रत्नागिरीत नोकरीला लागले होते. पुन्हा मला गाडीत येता जाता अनेकदा रामचंद्र कुबल भेटला. त्याचं बोलणं विलक्षण आकर्षित करणारे होते. त्याच्याभोवती मित्र मैत्रिणींचा गराडा असे. तो सर्वांशी हसतखेळत बोलत असताना पाहून मला त्याचा खरंच हेवा वाटे. त्याने मलाही त्याच्या मित्रांशी आणि मैत्रिणींशी ओळख करुन दिली होती. त्याचे मित्रमैत्रिणी मला ओळखतात हे माझ्यासाठी नवीन होते. मी फारसा बोलका नव्हतोच. रामचंद्राला सगळे ' तातू ' या नावाने हाक मारत. मीही कधीतरी त्याला ' तातू ' या नावाने हाक मारत असतो. तातू या शब्दाचा फुलफॉर्म ' तारक तुमचा ' असा असावा. कारण तातू हे नाव त्याच्यासाठी या अर्थाने सार्थ ठरते. 

          दर शनिवारी किंवा रविवारी त्याची नियमित भेट होत राहिली. खेड या एकाच तालुक्यात नोकरीला असल्याने त्याची सुसंगती सदा घडत गेली. त्याची सुजन वाक्ये कानी पडत होती. तो जेवण उत्तम बनवतो हे समजले होते. त्याच्याकडे एकदा किंवा दोनदा जाण्याचे भाग्य लाभले. त्याने केलेले कांदेपोहे चटकदार होते. तो ते करत असताना पाककृती सांगत राहिला होता. त्यामुळे मीही एकदा तसे करण्याचा प्रयत्न करुन बघितला होता. पण त्याच्या पोह्यांची चव त्यांना आली नव्हती. दुपारच्या भोजनात त्याने केलेले चिकन अप्रतिम चविष्ट होते. तो कवी , लेखक , नर्तक , कथाकार , दिग्दर्शक , आदर्श शिक्षक आणि एक आदर्श मित्र म्हणून मला जास्त भावत गेला होता. तो कधी कोणावर रागावत असेल असे सहसा वाटत नाही. त्याच्या दिसत असणाऱ्या व्यक्तिमत्वापेक्षा त्याच्यातील सुप्त गुण अधिक दिसून येतात. तो नेहमीच ध्येयवादी राहिला आहे. त्याने एकदा ठरवले की ते तो तडीस नेल्याशिवाय राहत नाही. त्याचे सूत्रसंचालन श्रवणीय असते. 

          माझे लग्न ठरले. तातू लग्नाला आला होता. माझी पत्नी त्याची वर्गमैत्रिण होती. ती त्याला मित्रापेक्षा भाऊच जास्त मानत होती. तो आपल्या सर्व माणसांची जिवापाड काळजी घेत असतो. आता तो मला अनेकदा रस्त्यात भेटतो. तोही घाईत आणि मीही घाईत. एखादया मिनिटांचा संवाद असेल , पण त्यात प्रेमाचा सुवास भरलेला असतो. तो माझ्या मित्रपरिवारातील राम आहे , त्यांच्यासारखे मित्र माझ्या जीवनात आहेत म्हणून माझ्या जीवनात राम आहे.

©️ प्रवीण अशितोष कुबलसर

( 9881471684 )