🔴 आई : देवाजीची माया

🔴 आई : देवाजीची माया

          माझी आई... खरंच खूप ग्रेट होती ती! अतिशय संवेदनशील आणि मितभाषी. तिच्या डोळ्यांत आम्हाला आमचं संपूर्ण जग दिसत असे. ती जास्त बोलली नसली, तरी तिच्या चेहऱ्यावरच्या प्रत्येक भावावरून आम्ही तिच्या मनातलं अचूक ओळखायचो. आपल्या कुटुंबाने नेहमी आनंदात आणि सुख-समाधानात राहावं, हेच तिच्यासाठी सर्वात महत्त्वाचं होतं. त्यासाठी ती स्वतःच्या जीवाचंही रान करायला तयार असायची. तिला स्वतःला काय हवं आहे, काय नको आहे, हे तिने कधीच स्वतःहून सांगितलं नाही.

          तिने नेहमी आपल्या पतीदेवांच्या म्हणजेच बाबांच्या मताचा आदर केला आणि त्यांच्या म्हणण्यानुसार वागण्याचा पुरेपूर प्रयत्न केला. कदाचित आम्ही कधी तिचा विचार केला नसेल, पण तिने मात्र आमच्या भल्याचाच नेहमी विचार केला. तिच्यामुळेच आज आम्ही चांगले घडलो आहोत. बाबांनी आम्हाला जगायची दिशा दाखवली, तर आईने आम्हाला खऱ्या अर्थाने जगवलं. 

          स्वतः उपाशी राहून तिने आमची पोटं भरली. तिच्या स्वयंपाकघरात कधीही कशाचीही कमतरता नसायची. तिने केलेली उसळ तर इतकी चविष्ट असायची की विचारू नका! तिच्या प्रत्येक जेवणात प्रेम ओतप्रोत भरलेलं असे. त्यामुळे तिच्या साध्या जेवणालाही एक वेगळीच गोडी यायची, जी फक्त तिलाच ठाऊक होती. 

          आम्ही सर्व भावंडं तिची लाडकी होतो.पण माझ्या छोट्या भावावर तिचं जरा जास्तच प्रेम होतं. तो तिच्याशिवाय क्षणभरही राहायचा नाही. त्याला चहात चपाती बुडवून भरवतानाची आईची प्रेमळ मूर्ती माझ्या डोळ्यासमोर अजूनही जशीच्या तशी उभी आहे. 

          माझा भाऊ बाबांना थोडा घाबरायचा, पण आई त्याची खास दोस्त होती. आई आता जिथे कुठे असेल, तिथून ती आम्हा सर्व भावंडांकडे नक्कीच लक्ष ठेवून असेल. 

          आज मातृदिन आहे म्हणून नाही, तर ती कायमच आमच्यासोबत असायला हवी होती, इतकं तिचं आमच्यावर निस्सीम प्रेम होतं. ती आमची लाडकी आई होती आणि म्हणतात ना, लाडक्या माणसांना देव लवकर घेऊन जातो... तसंच काहीसं झालं. 

          आमची आई आम्हाला कायमचं सोडून गेली. तिने कधी आमच्यावर राग काढला नाही, कधी रुसून बसली नाही. तिला आमच्याकडून काहीच नको होतं, फक्त आणि फक्त प्रेम!!!

©️ प्रवीण अशितोष कुबल