माझ्या मनात 'यक्ष उद्धार' या दशावतारी नाटकाच्या आठवणी ताज्या आहेत. नुकताच कणकवली तालुका प्राथमिक शिक्षक समितीच्या त्रैवार्षिक अधिवेशनाचा भाग म्हणून हा नाट्यप्रयोग सादर झाला आणि आजही त्यातील रंगत कायम आहे. या नाटकाने केवळ प्रेक्षकांची मने जिंकली नाही, तर कलाकारांच्या भूमिकेत असलेल्या माझ्या शिक्षक बंधू-भगिनींच्या कलागुणांची एक अविस्मरणीय छाप सोडली.
दिग्दर्शक आणि कलाकार संतोष तांबे यांनी साकारलेला यक्ष केवळ प्रभावी नव्हता, तर त्यांनी त्या पात्राला एक वेगळी उंची दिली. सदाशिव राणे यांनी पार्वतीची भूमिका सहजतेने आणि समर्थपणे साकारली. मंगेश राणे यांचा ब्रम्हराक्षस भीती आणि उत्सुकता निर्माण करणारा होता, तर निलेश ठाकूर यांच्या सोमा गुराख्याच्या भूमिकेतील निरागसता आणि सहजता भावली.
राजेंद्र गोसावी यांनी राजा सूर्यसूताची भूमिका मोठ्या दिमाखात साकारली, त्यांच्यातील आत्मविश्वास आणि तेज प्रेक्षकांना खिळवून ठेवले. अजय तांबे यांनी विरभद्राची भूमिका तितक्याच ताकदीने साकारली. राज कदम यांनी सुमतीच्या भूमिकेतून स्त्री पात्राला न्याय दिला.
संगीत नाटकाचा आत्मा असतो आणि या नाटकाला सुनिल गावकर यांच्या हार्मोनियमने, सोहम मेस्त्री यांच्या मृदुंगाने आणि समर्थ सूतार यांच्या झांजेने उत्कृष्ट साथ दिली. या वाद्यांच्या सुमधुर संगीताने नाटकातील दृश्यांना अधिक जिवंत केले. आणि हो, गणपतीच्या भूमिकेतील शिक्षक कलाकार, दिनेश जंगले आणि ऋतुजा जंगले (रिध्दी-सिद्धी), यांनी आपल्या निरागस अभिनयाने कार्यक्रमाची मंगलमय सुरुवात केली.
दर तीन वर्षांनी होणारे महाराष्ट्र राज्य प्राथमिक शिक्षक समिती तालुका कणकवलीचे त्रैवार्षिक अधिवेशन हे केवळ शिक्षकांच्या भेटीगाठीचे ठिकाण नसते, तर ते आमच्यातील कलाकारांना त्यांची प्रतिभा दाखवण्याचे एक सुंदर व्यासपीठ असते. यावर्षी 'यक्ष उद्धार' नाटकाच्या माध्यमातून माझ्या शिक्षक सहकाऱ्यांनी कलेची एक उत्कृष्ट मेजवानी दिली.
मी स्वतः या नाटकाच्या प्रत्येक क्षणाचा साक्षीदार होतो, कॅमेऱ्याच्या लेन्स मधून या अविस्मरणीय दृश्यांना कैद करत होतो. शूटिंगमध्ये व्यस्त असतानाही मी नाटकाच्या रंगात पुरता रंगून गेलो होतो. प्रत्येक कलाकाराने आपली भूमिका इतक्या तन्मयतेने साकारली होती की, क्षणभरही असे वाटले नाही की हे व्यावसायिक कलाकार नाहीत. त्यांचे समर्पण, त्यांची मेहनत आणि कलेवरील त्यांचे प्रेम स्पष्ट दिसत होते.
'यक्ष उद्धार' हे केवळ एक नाटक नव्हते, तर ते आमच्या शिक्षक कुटुंबातील स्नेह, एकजूट आणि कलात्मकतेचा सुंदर नमुना होता. या नाटकाने केवळ प्रेक्षकांचे मनोरंजन केले नाही, तर आम्हा सर्वांना एक वेगळा आनंद आणि प्रेरणा दिली. या अप्रतिम अनुभवासाठी सर्व कलाकारांचे आणि समितीचे मनःपूर्वक आभार! अशा कलात्मक प्रयत्नांमुळेच शिक्षकी पेशा अधिक समृद्ध आणि आनंदी बनतो, यात शंका नाही.
©️ प्रवीण अशितोष कुबल
No comments:
Post a Comment