💖 भालचंद्र महाराजांच्या मठामध्ये एक अविस्मरणीय सायंकाळ 💖

 💖 भालचंद्र महाराजांच्या मठामध्ये एक अविस्मरणीय सायंकाळ 💖

          कणकवली येथील भालचंद्र महाराजांच्या मठामध्ये कीर्तन महोत्सवाच्या निमित्ताने उपस्थित राहण्याचा आजचा अनुभव खरोखरच अविस्मरणीय होता. पुण्याचे सुप्रसिद्ध कीर्तनकार, श्री कौस्तुभ परांजपे, यांच्या मुखातून 'भीष्मप्रतिज्ञा' हा विषय ऐकताना मन पूर्णपणे त्या क्षणात रमून गेले.

          भालचंद्र महाराजांचे दर्शन घेऊन कीर्तनासाठी आसनावर बसलो, तेव्हा 'पूर्वरंग' अंतिम टप्प्यात होता. पण बुवांच्या आवाजातील नादमधुरता आणि त्यांची विषयाचे स्पष्टीकरण करण्याची अद्वितीय कला इतकी प्रभावी होती की, मी क्षणार्धात त्या वातावरणात समरस झालो. त्यांचे शब्द केवळ कानावर पडत नव्हते, तर ते थेट हृदयाला स्पर्श करत होते.

🎶 तल्लीन करणारा ‘हरी मजला चालवेना’ 🎶

          'उत्तररंग' सुरू होताच, एक प्रसंग कीर्तनकार अत्यंत प्रभावीपणे उलगडून सांगत होते. त्याच वेळी, त्यांनी "हरी मजला चालवेना" हे पद अतिशय आर्त स्वरात सुरू केले. माझ्या शेजारी बसलेले कीर्तनकार बुवादेखील स्वतःच्या तालात त्यांच्यासोबत हे पद गाऊ लागले.

         एकाच वेळी दोन ठिकाणी होणारा तो सुरेल संवाद ऐकताना मी खऱ्या अर्थाने तल्लीन झालो. गायन श्रवण करताना किती खोलवर भावना पोहोचतात, याचा अनुभव मी घेतला. शब्दांपेक्षा स्वरांमध्ये अधिक सामर्थ्य असते आणि भालचंद्र महाराजांच्या मठातील ती सायंकाळ त्याची साक्ष देत होती.

⚔️ कुरुक्षेत्राचा रोमांचक अनुभव ⚔️

         कीर्तनातील भीष्म-द्रौपदी भेट चा प्रसंग बुवांनी मांडला, तेव्हा तर अंगावर शहारे उभे राहिले. शरपंजरीवर असलेल्या भीष्मांना भेटायला द्रौपदी निघाली होती, पण तिला सोबत हवी होती. तिचा जोडीराखा बनून स्वतः भगवान श्रीकृष्ण तिच्यासोबत आले. भीष्मांनी द्रौपदीला "तुझ्यासोबत कोण आले आहे?" असा प्रश्न विचारला, तेव्हा द्रौपदीला खोटे बोलता आले नाही आणि तिने 'माझ्यासोबत जोडीराखा आहे' असे सांगितले. परंतु, भीष्मांनी जोडीराख्यातील परमेश्वराला ओळखले होते.

          कीर्तनकारांनी केवळ शब्द नव्हे, तर कुरुक्षेत्राचा संपूर्ण अनुभव समोर उभा केला. त्यांच्या शब्द सामर्थ्याने मन अगदी भारून गेले.

🙏 बाबांची आठवण आणि जीवनातील ताण 🙏

         हे सर्व ऐकत असताना, माझे मन हळूच भूतकाळाकडे वळले. माझे बाबा... जे कित्येक वर्षे भालचंद्र महाराजांच्या या महोत्सवांना, कीर्तनांना आवर्जून उपस्थित राहत असत, ते आज माझ्या शेजारी नव्हते. त्यांना जाऊन वर्ष उलटले तरी, आजही कीर्तनाच्या या पवित्र वातावरणात त्यांची अनुपस्थिती खूप बोचरी वाटली. मी कावरा-बावरा होऊन त्यांना शोधत होतो, पण ते कुठेच दिसत नव्हते.

          आज मी शिक्षक म्हणून काम करत असताना, माझ्या जीवनातील अडचणींच्या काळात मला नेहमी माझ्या बाबांची आठवण येते. जसे श्रीकृष्ण द्रौपदीच्या पाठीशी उभे राहिले, तसेच माझे बाबा माझ्यासाठी आधारस्तंभ बनून होते. आजही ते माझ्या पाठीशी आहेत, असा भास मला त्या क्षणी झाला.

🚶‍♀️ 'हरी मजला चालवेना' चे आजचे रूप 🚶‍♀️

         सध्या शाळेतील कामामुळे मी ज्या तणावाचा सामना करत आहे, त्यामुळे खूप त्रास होत आहे. संच मान्यतेसारख्या शासनाच्या निर्णयांचा शिक्षकी पेशावर होणारा परिणाम मुळावर घाव घालण्यासारखा आहे. हा वाढता ताण मी कुटुंबासोबत सामायिक करतो, तेव्हाच थोडं बरं वाटतं.

          कीर्तनात द्रौपदीने वाटेत येणाऱ्या अडचणींमुळे श्रीकृष्णाला सांगितले होते: "हरी मजला चालवेना". आजच्या कठीण परिस्थितीत माझे जीवनही तसेच वाटू लागले आहे. पण द्रौपदीच्या पाठीशी जसा श्रीकृष्ण उभा होता, तसाच आधार आणि शक्ती मला माझ्या बाबांच्या स्मृतीतून मिळो, हीच प्रार्थना आहे.

©️ प्रवीण कुबल